Oude Columns

Columns uit de oude doos, seizoen 2003.

Woensdag 26 februari 2003 - kroniek van een verkenning.

2 ritten van de 3-daagse werden reeds door 4 moedigen met hulp van een lokale limburgse 5de verkend.
Er werd die woensdag reeds om 7 uur gestart en onze chauffeur Jos gidste ons feilloos door elk doolhof van binnenweegjes.
Na een kotsachtige start (onze oude thermovesten waren, zoals Mark onderweg heeft getest, wel degelijk 'vochtdicht') en heel wat doodlopende steegjes werd ons hotel te Diest rond de middag bereikt.
De lucht klaarde op en Mark kreeg weer kleur. Na het nuttigen van een pistoleke in het stationsbuffet van Diest werd de 2de rit aangevat. Onze aboriginal André slalomde met ons, vergezeld van heel wat leerrijke historische achtergrond en enig jeugdsentiment, door de akkers en het fietsroutenetwerk van midden-limburg.
Een tussenstop in ons hotel gaf ons de gelegenheid kennis te maken met de hoteluitbater en zijn infrastructuur.
Met eenparigheid van stemmen werden de kamers goedgekeurd en het hotel volledig door ons gereserveerd. Zelfs onze fietsen hebben hun eigen feestzaal !
Ook aan Marcelleke werd gedacht, zijn sigaren staan al klaar op de toog...
De pinksterzondagrit wordt er weer ééntje om duimen en vingers van af te likken, een licht golvend parcours met net vóór de middagstop de beklimming van de Glinberg (reeds bedwongen met de mannen van St.-Truiden) en met na de middag een gekruide finale op de WK-omloop van 2002, op brede geasfalteerde wegen, volgekalkt met de namen van onze idolen en met als dessert de beklimming van de fameuze pitsberg rond het circuit van Zolder.....een fotoreportage kondigt zich aan...
De terugrit werd in Dakarstijl aangevat, Ayran las de instructies voor als een volleerd rally-co-piloot maar Joske reed zich in al zijn overmoedigheid vast in de Diestse kleigrond. De volgende keer moet hij zeker een 4x4 kopen !!!
Doch toen Mark even uit beroepsmisvorming als een ervaren belastingcontroleur op pad gegaan was van akker tot akker om te zien of hij geen tractor met boer in beslag kon nemen, hadden Ayran en ik onze volgwagen met enig stevig duwwerk bevrijd. Toch een uur verloren dus, en daarom werd er besloten om met de invallende duisternis huiswaarts te keren.
De verkenning van rit 3 door de druivenstreek zal op een andere keer verkend worden....

VDB

Donderdag 27 februari 2003 - de geboorte van een nieuwe ploeg

Stalan....20 uur, les nouveaux vêtements sont arrivés...
De bonte bende verzamelt zich rond de stock nieuwe kledij.
Oude en nieuwe leden maken kennis tussen koffie en pint en keuren en passen de prachtige nieuwe superlichte uitrusting.
Ondertussen gingen de inschrijvingen voor de meerdaagse als een TGV en waren de voorziene kamers snel ingepalmd, doch geen nood, enkelen onder ons behoeven s'nachts toch nooit een kamer....zeggen ze zelf...
...wordt uiteraard vervolgd...

Slotwoord :

We verwachten nog absoluut een compacte-mp3-speech van de voorzitter net voor het opstarten van de eerste etappe op 16 maart, goed voor zo'n 36km, met hopelijk 39 actieve leden en op een stralende zonnige zondag.
Gedaan met uitslapen in het weekend, blijf vanaf nu van alle drank en je vrouw af op zaterdagavond en wees paraat op 16 maart.....tot dan !

VDB

Maandag 10 maart 2003 - Het bestuur op retraite.

Tesamen met de start van 'de koers naar de zon' (Parijs-Nice voor de leken) zijn ook vele regionale wielerclubs aan hun eerste voormiddaguitstappen begonnen.
Ook voor WTC jong & oud is de winterstop nu voorbij en breekt het nieuwe seizoen komende zondag aan.
Velen onder ons hebben sinds november geen fiets meer van kortbij gezien, anderen zijn wel degelijk, al dan niet stiekem, blijven doortrainen of hebben ondertussen reeds enkele pogingen ondernomen.  Jantje is met Markske aan een warming-up begonnen met de tandem.Het werd alweer een moeilijke bevalling, niet door het parcours, maar door enkele protesterende spaken in een weerspannig achterwiel.
 
Toch is iedereen die eerste zondag graag present, steeds benieuwd naar die nieuwe kopjes, de nieuwe fietsen, en natuurlijk ook de première van onze nieuwe kledij. Duizendmaal dank aan Taverne Stalan, houthandel Vermeulen en Vabotex...en ook dank aan Nadine bij Decca voor het naaien... (van de kledij uiteraard)
Volgens insiders zit de nieuwe kledij komfortabel en beschermt ze ons optimaal tegen druipend snot en het Belgische grimmige weer.

Eer het zover is gaat het bestuur wel nog eventjes een avondje op retraite, in afzondering, op bezinning..., niet om de mol te ontmaskeren maar om enkele struisvogels van hun dartele vrijheid te beroven.
smake-lijk!!

VDB

Zondag 16 maart 2003 - Lede.

9 uur…de voorzitter verzamelt de renners en wijst de groep op hun rechten en plichten: per twee rijden, aansluiten, geen gaten laten vallen,  niet roken tijdens de rit en niet naar vliegtuigen of andere vrouwen kijken tijdens het fietsen.
Hij verkondigt ons tevens de blijde boodschap dat de club met alweer 2 nieuwe telgen is aangegroeid, wat ons totaal tot op heden op 41 leden brengt.

PR-man Frederik registreert de aanwezigen  en doet de gewaagde uitspraak om nooit meer achteraan te fietsen….als dat het geval is dan zijn we ons baken kwijt.
Wie zal dan de lijken oprapen ? Wie gaat dan de herder waarschuwen dat de kudde uiteendrijft?

9u05…de etappe in lijn gaat officieel van start.
36 gemotiveerde flandriens strijden voor hun eerste klassementsproef met het ultieme doel die felbegeerde trofee te bemachtigen met de daaraan verbonden eeuwige roem en glorie. Wie zal dit jaar bijgeschreven worden in de annalen van onze clubgeschiedenis ?
De massale opkomst getuigt alvast van heel wat strijdlust.        

9u06….” 2 straten verder” , geen klucht of komische soap maar hilarische realiteit. Onze ploegleider en mechanieker in de volgwagen slagen erin een groep van 34 fietsers na 200 meter en 2 bochten uit het oog te verliezen !! Dit exploot accentueert alvast hun jaarlijks ritueel !  Worden we stilaan bijgelovig ? Beter bijgelovig dan wanhopig !
Gelukkig zijn we in het gsm-tijdperk en werd het euvel door onze alerte voorzitter snel verholpen.

10u45…Geen massasprint deze keer. Er werd beslist om als eerbetoon aan Kivilev (of was het omdat er een paar op het tandvlees zaten ?) in groep aan te komen.

Met de goedkeuring van onze schatbewaarder werd het aperitief geschonken door de clubkas en met smaak en appreciatie door de aanwezigen genuttigd, en ik….ik zag dat het goed was.

Blijven trainen jongens,

VDB

Zondag 23 maart 2003 - Overmere Donk.

We zijn de ochtend na Milaan-San Remo. Het is alweer een stralende zondag. Bijna 30 trappers gaan van start voor de 2de rit, richting Donkmeer.
Voor de afwezigen volgt hier een beknopt ritverslag :

Het eerste wedstrijduur treft veel gelijkenis met de 110 meter horden. Enkele lekke banden zorgen voor een afgelegde afstand van slechts 19 km. Het 2de uur loopt echter wel op wieltjes.

Enkele opvallende feiten en clubleden :

De jeugd is weer massaal aanwezig, en alhoewel sommigen slechts 2 uurtjes hun bed hebben gezien, is hiervan tijdens de rit niets te merken….ze zijn wel stillekes.
Een zeer bedrijvige Wim (en niet alleen verbaal) verschiet veel kruid in het afbakenen van gevaarlijke kruispunten maar slaagt er toch telkens in zijn pole-positie zeer snel terug in te nemen om op de lange vlakke wegen tegen de wind in, zijn spinning-kadans terug aan te houden naast gids Mark (duidelijk onder stoom)
In de koningstraat komt de wielrenner in ons naarboven, het tempo gaat op de kasseien van de Omloop Het Volk  spectaculair de hoogte in en het peleton scheurt in stukken. Ik haast me naar voor om het volgende te kunnen observeren : Wim heeft zich wat vergaloppeert en Koen kom nog sterk opzetten naar het einde toe. Ook Jos komt van achteraan nog sterk terug naar de spits toe gedokkerd.
Naar het einde van de rit toe gaat voor sommigen de zon iets te vroeg onder….het wit verdwijnt uit de oogjes en de jus uit de beentjes. Prachtig werk van Marcel hier want op elke molhoop, elke brug, die op het einde nog moet overwonnen worden is hij daar om de lossers te duwen, om de geslagenen weer moed in te pompen door dat ene verlossende duwtje naar het achterwiel van de voorligger.

Na 47 km word het station van Burst bereikt en nog voor het eerste drankje in het lokaal is uitgedronken heeft onze trouwe mechanieker Roger de wielen van de lekgereden pechvogels al hersteld.

De turbine is geolied… het bestuur is een homogeen blok, de sfeer onder de leden is optimaal,  de Stalan is onze geliefde thuisbasis…. En  is het nu tijd om dit voor eeuwig vast te leggen op de gevoelige plaat !

Dus niet vergeten jongens ! Volgende zondag een proper onderlijveke aandoen, baardje scheren,  helm rechtzetten, en recht in de lens kijken ! ! !

VDB

Zondag 6 april 2003 - Mini Ronde van Vlaanderen.

Deze zondag is een hoogdag voor de vlaamse wielerfanaten. Ieder wielerminnende flandrien wil op deze dag persoonlijk kennismaken met het zware parcours en ergens ten velde de sfeer gaan opsnuifen. Enkele uren voor de passage van de protagonisten van deze editie van de Ronde van Vlaanderen 2003 willen we zelf ondervinden in welke omstandigheden ze de klus zullen moeten klaren.
 
Ondanks een fikse regenbui een uurtje voor de start starten er toch 27 leden.
Die zware dreigende wolken waar de zon af en toe doorpriemt en die bijtende gure noordoostenwind zorgen voor dat typische rondeweertje. Op het programma vandaag stond ondermeer de tenbossestraat, parikeberg en tal van kleinere naamloze kuitenbijtertjes die elk jaar de finale kleuren.
Het moet worden gezegd, de jeugd was massaal aanwezig vandaag en voortdurend in de vuurlinie in de heuvelzone. Een nieuwe generatie bergbokken stoof de bergskes op. Bedrijvigste klimmer was alvast Sven die duidelijk met gemak met de bergprijs ging lopen.
 
53 km bleek gezien de moeilijkheidsgraad voldoende, want iedereen wou uiteraard tijdig languit gaan doorzakken in zijn zetel voor het begin van de uitzending of toch nog ergens langs de weg gaan supporteren voor ‘onze’ belgen…en dankzij de Peet en VDB werd het een mooie Ronde en een prachtige zondag.

VDB

Zondag 13 april 2003 - Sint Maria Oudenhove.

Met ruim een kwartier vertraging gaan 27 leden van start onder leiding van gids Wim en waakhond Gilbert.
Alweer een zonnige voormiddag , en via het glooiende landschap in en rond Zottegem en omstreken beklimmen we ondermeer enkele wereldberoemde  heuveltoppen zoals ‘ de vlam ‘ en ‘ de arestraat ‘.
Onze kersverse vader Marc neemt duidelijk  ‘goe poeier’  want hij steekt meermaals het vuur aan de lont op de hellingskes.
Onderweg ontdekken we duidelijk een nieuwe Karl Van Nieuwkerke want Kevin voorziet ons tijdens deze etappe van deskundig commentaar en gebruikt hierbij enkele passende spreuken zoals : ’ beter één vogel in de hand, zoals het thuis tikt,tikt het nergens’ . We kijken er alvast naar uit volgende weken en zullen niet nalaten zijn wijze woorden te ‘quoten’.
De frisse man van de dag blijkt duidelijk nieuwkomer Andy te zijn, overal op met het buitenblad,nooit buiten adem, en zeker één van de sterkhouders voor het zwaardere werk de komende weken.
Nog 15 leiders na vandaag, en iedereen beseft dat één rit missen betekent dat je makkelijk 20 plaatsen zakt, dus raad ik iedereen aan van ook zondag weer paraat te zijn voor de eerste langere rit van 2003, naar Wachtebeke,goed voor 75 vlakke kilometers.
Voor alle fans van Van Petegem is er ook goed nieuws, binnekort rijden we langs zijn stulpje in aanbouw (maximum «één kassei de man a.u.b.)
 
U komt toch ook ! ! ! ! !
 
VDB

Zondag 20 april 2003 - Wachtebeke.

Paaszondag. 29 hazen hebben er niet voor gekozen om paaseieren te gaan opgraven in de tuin van de buren maar om nog eens flink wat kilometers uit hun pootjes te persen met oog op de eerste grote afspraak van volgende week.
Wachtebeke is voor de wielertoerist wat de Scheldeprijs Schoten is voor de profs, een vluchtkoers langs lange brede en vlakke wegen waarop het tempo hoger ligt dan het langjarig gemiddelde.
Het ritverslag leert ons dat velen dit soort omlopen beter ligt, een egaal tempo dat iedereen vlotjes aankan.
In het provinciaal domein Puyenbroeck in Wachtebeke genoten we onder een alweer stralend zonnetje van de fauna en flora tijdens de 6 km tellende rondrit.
Naast enkele lekke banden en een valpartij met drie, toen de groep op een waaier werd getrokken tot in het gootje, kunnen we nog melden dat een uiteindelijk gemiddelde van 26 km/u over 77 km werd opgemeten bij aankomst.
Aan de talrijke voor-inschrijvingen te zien zal Herne vast en zeker een succes worden, misschien wel een record aantal deelnemers ?
Nu nog mooi weer en het voorjaar kan alvast niet meer stuk ! !
Tot volgende week !

VDB

Zaterdag 26 april 2003 - Nogmaals afgelaste daguitstap naar Herne.

Zaterdagochtend, Stalan, 8u15. Dreigende wolken, malse regen en zure gezichten.
Crisisvergadering van het bestuur, Christophe op stand-by.
Frank Deboosere voorspelt veel en langdurige regen,en dan weet je wat je te doen staat : uitstel.
De weergoden zijn alvast geen wielergoden. Voor het 2de jaar op rij moeten we deze overvloedig verkende rit annuleren.

Maar beste leden,niet getreurd, op 24 mei proberen we het misschien nog een keer !
Met de hulp van hierboven uiteraard….

Tot drogere dagen,

VDB

Zondag 4 mei 2003 - Munte.

Ondanks het gezelschap van een stralend zonnetje waren er vandaag slechts weinigen present. Geen ‘Bockskes’ te bespeuren vandaag dus snel over naar fase 2 van het parcours-plan ! Gelukkig had Mark deze week een vooruitziend oog en had hij al voor een alternatief gezorgd, waarvoor dank
 
Het bleek achteraf gezien een meer dan waardig vervangparcours te zijn in de streek van Merelbeke,Bottelare en Munte, met tal van nieuwe en voor de meesten ongekende baantjes. We zijn zelfs eventjes met onze gids aan een sight-seeing-tour begonnen langs zijn bouwgrond, langs het stulpje van Helmut Lotti, en op en onder tal van viaducten en bruggen met hier en daar een pittoresk en bijwijlen zuiders panorama.
 
Ondanks de constante wind hadden Mark en Willy er duidelijk zin in, vrij hoog tempo, goed bereidbare wegen en weinig kadansbrekende oversteekplaatsen. Doch geen van de leden kwam ooit in moeilijkheden.
 
De rit eindigde vandaag bij één van onze affichesponsors, de Lelie in Hillegem…maar ook daar geen dorstig ‘Bockske’ te bespeuren (ze hielden waarschijnlijk ‘ramadam’ dit weekend) Elk zijn rituelen en gewoontes uiteraard !
 
Volgende zondag de Egmontroute, dus waarschijnlijk meer bergskes in het parcours….en bijgevolg meer ‘Bockskes’ zeker ?
 
Tot wederbollen,

VDB

Zondag 11 mei 2003 - Egmontroute.

Eindelijk nog eens veel aanwezigen op deze alweer zonnige Moederdag. Op het menu de Egmontroute.
Graaf van Egmont leefde van 1522 tot 1568, en blijkbaar moet hij in die tijd als eerste « paardtoerist » gehouden hebben van de natuurpracht van de zwalmstreek want de fietsroute brengt ons langs de talrijke uithoeken die de Egmontstad nog rijk is ; Het zuidelijk deel fietst door Erwetegem, St-Maria-Oudenhove,St.-Goriks-Oudenhove op een hoogte van 20 tot 100 meter,het noordelijke deel door Elene en Velzeke.
Dit heuvelachtig gebied wettigt ten volle de benaming : Zottegem, poort van de vlaamse ardennen.

En het blijkt inderdaad een tochtje met hindernissen te zijn en ook al volgt iedereen ogenschijnlijk makkelijk eist de opeenvolging van kuitenbijters toch af en toe zijn tol.
En alhoewel Luc traditiegetrouw op zijn manier zijn eigen stukje terrein afbakent verloopt de rit aan een vrij goed tempo.

Ook Stijn tracht zich nog eventjes in deze column te fietsen (met succes dus) door een eindje zonder zadel mee te koersen, dat wordt dus weer werk voor Trees deze week ! !

Opgelet : Volgende week moeten we weer gaan kiezen……voor korte mouwen of misschien toch lange ?

VDB

Zondag 18 mei 2003 - Afgelaste rit.

08 uur. Het stemhokje in Burst is vooral rood/groen gekleurd, afkomstig van enkele van onze clubleden in vol ornaat i.p.v. in de volgens ‘Virgin’ vereiste zwemuitrusting.
Waarvoor er werd gestemd is voor ons verder onbelangrijk maar grijs bleek deze ochtend de meerderheid te gaan halen want net om 8u25 zijn de hemelsluizen boven de Stalan opengegaan.
Ondanks de massale opkomst werd er maar wijselijk besloten terug huiswaarts te fietsen.
Met het oog op volgende week was dit wel lekker balen zoals Michael Boogerd het fijn zou formuleren.

Al onze hoop ligt in de handen en de computers van de weervoorspellers deze week, dus bidden maar voor droog weer komende zaterdag.

Praise the lord…hallelujah….
amen

VDB

Zaterdag 24 mei 2003 - Daguitstap Herne (eindelijk).

Het was alweer een prachtige druilerige morgen: zware laaghangende bewolking met voortdurende dreiging van regen. Bovendien had het weerbericht niets goeds in petto: veel regen met misschien in de namiddag opklaringen.
Toch hadden 23 dapperen begrepen dat we wel moesten rijden aangezien de driedaagse met rasse schreden dichterbij komt en we conditioneel wel wat training kunnen gebruiken. Voor sommigen was het een maand geleden dat ze hun fiets nog hadden gezien, laat staan erop gezeten.
Daarom werd dus toch gestart ; het regende niet op het start-uur en de wegen lagen wel vochtig maar waren niet doornat. Het begon onderweg wel wat te motregenen maar echt nat werden we nooit. En uiteindelijk reden we ’s namiddags zelfs op droge wegen.

Het werd een lastige rit waarin er weinig recuperatietijd was tussen de verschillende hellingen door.
Dat ondervond na 30 km (ter hoogte van Gooik) vooral Wesley, die dan maar besloot het laatst gedronken pintje (en nog wat meer?) prijs te geven aan de graskant. Het laatste stukje van de voormiddag kroop hij dan maar in de volgwagen. Ook Frederik had het niet gemakkelijk want na 60 km (ergens in de buurt van Lennik) kreeg hij de eerste waarschuwing van zijn beenspieren: krampen.

Na de middagstop te Herfelingen kon iedereen - na enkele welverdiende Kriekjes van het vat - terug de baan op. Ook berggeit Willy, die ons onverwacht nog kwam vervoegen. Hoe hij ooit op zijn eentje een godvergeten boerengat als Herfelingen heeft weten te vinden is voor de meeste van ons nu nog een raadsel.

Langsom meer sloeg de vermoeidheid toe: de achterkant van de Bosberg bleek een harde noot om kraken.  Frederik gaf op, maar alleen zoals hij het kan: in twee tijden (in Denderwindeke en Ninove). Ook Christophe betaalde op het einde te Heldergem zijn inspanningen aan de kop cash met krampen tot achter zijn oren. Doordat Wesley echter terug was gestart in de namiddag kon er alweer niet worden gekaart in de camionette, want daarvoor moet je met vier zijn …

Uiteindelijk zijn we er toch in geslaagd de Per Tutti in Burst te bereiken, waar iedereen onderuitzakte achter een welverdiend drankje. De broodnodige training voor de driedaagse was een feit en iedereen kon met redelijk vertrouwen de komende ritten tegemoet zien.

VDS

Zondag 1 juni 2003 - Oostakker.

Vandaag op het programma onze jaarlijkse bedevaart naar Oostakker. 27 man aan de start, zowat egaal aan de buitentemperatuur.
Onze tandem had een landelijk en vlak traject uitgestippeld richting Maria. Haar persoonlijk hebben we niet gezien maar de brandende zon zorgde alvast voor andere schaarser geklede verschijningen langs enkele tuintjes.
Bij ondergetekende ging na een dag ziekte en 50 km het licht uit, alles uit de darmen de dag ervoor en bij deze hitte ook alle kracht uit de benen dus. Geen nood, zo kon ik alles ook eens observeren vanuit de volgwagen in het gezelschap van onze 2 trouwe volgers.
Er bleek verder niemand meer in moeilijkheden te komen, het dutje van Marcel E. net voor de start had hem blijkbaar deugd gedaan.
75 km en 3 uur later konden we genieten van een tournée général aan ons lokaal aangeboden door mezelf voor mijn verjaardag. 
 
santé en tot de 3-daagse

VDB

Pinksterweekend 7, 8 en 9 juni 2003 - Sint Truiden.

Zaterdag 7 juni 2003

Met bijna 30 gemotiveerde en afgetrainde coureurs ( ?) werd het startschot gegeven om 8u30 aan de Stalan. Na de laatste afscheidszoen aan het vrouwtje nam onze voorzitter en ons tandem-duo,Marc en Jan, de hele groep op sleeptouw voor het begin van een prachtig wielerweekendje.

De eerste rit bracht ons langs Aalst, Merchtem,Grimbergen en Elewijt naar Haacht, waar we werden verwacht op de markt in café Den Anker voor de middagpauze. Een schaduwrijk  terras, een verfrissing en een pistolet verschafte ons opnieuw de nodige energie om de namiddagrit langs Werchter,Schriek, Heultje,Westerlo en Averbode tot in Kaggevinne zonder problemen door te komen.
Enkele onvoorziene wegomleggingen verhoogde uiteindelijk het totaal nog tot 142 kilometers maar niemand die morde, want het Gildenbiertje dat ons werd aangeboden bij aankomst in ons hotel werd geproefd en gesmaakt, alsook het eerste avondmaal in het feestzaaltje rond 19 uur.

Zondag 8 juni 2003

Dag 2 ; 7u30. Aan de ontbijtafel verschijnen met mondjesmaat ‘ons mannen’. Na voor de één al een wat langere nacht dan de andere….genieten we van een heerlijk en uitgebreid ontbijtbuffet. I laaik e tiekenaaike in de morning….zoals Etienne het altijd zo mooi zegt en nog wat spek,fruitsap,broodjes en koffie werden gretig verorbert om de tweede dag zonder honger en met de nodige reserve aan koolhydraten en vocht aan te vatten.Twee hadden er ons de avond voordien verlaten, waarschijnlijk om op zondag gekroond en gevierd te worden ter ere van Vaderdag, en twee andere waren er ondertussen in de plaats gekomen, waarschijnlijk om de Vadervieringen te ontlopen.

Het eerste doel was Kortessem bereiken voor de middag en voor het voorspelde onweer.
Langs Geetbets, Alken,Wellen,en Vliermaal werd voor de middagstop na 56 kilometer de
“ Truiense Glinberg” beklommmen. Daarna volgde onmiddellijk de afdaling naar Kortessem waar we net op tijd binnen waren voor een hevig onweer en lekkere broodjes.

Om 13u55, en niet om 14 uur, werd er na de hagel en de regen opnieuw gestart voor de  voorziene finale op en rond het wk-parcours van Zolder. Langs Hasselt en Zonhoven werd na zowat 95 km de Pitsberg overwonnen en de beloofde fotoreportage geschoten.
Het lezen en voorlezen van de geplastificeerde kaartjes hielp ons zonder vergissing verder, want Jan kon ze probleemloos herhalen als we eventjes de draad kwijt waren.

Na de laatste tussenstop in Viversel fietsten we via Lummen terug richting hotel.
Enkel een valpartij op 6 km van het hotel verontrustte ons nog even maar bleek gelukkig voor Luc en voor ons nog mee te vallen.

Eens aan het hotel werden we verwelkomd met een enorme donderslag. Onze fietsen stonden nog maar net in de garage toen ze hierboven het stortbad lieten leeglopen.
Die 5 minuten op de middag hadden ons gered…..of was Jos helderziend of paranormaal begaafd die dag ? Hij had alvast “goe poeier in zijne bidon” want op de bergkskes fietste hij zelfs de sterkste gidsen voorbij.
 
De rit was alvast goed voor 121 km en wat volgde was opnieuw een heerlijk avondmaal met aangepaste dranken (en dorst dat hadden we) en met achteraf een voor de één al wat rustigere nacht dan de andere…Wat het nachtleven van Diest te bieden had voor sommigen zal echter nooit het daglicht zien !?

Maandag 9 juni 2003

Derde etappe. Ontbijten, koffers pakken, insmeren, inladen en (na betaling) wegwezen.
Na de onweders van gisteren was het wat frisjes, en dat was zeer welkom na de hitte van de vorige twee dagen.
 
De retour-route golfde langs Scherpenheuvel (er was echter geen tijd voorzien om te bidden), Bekkevoort, Lubbeek, Blanden, door de heuvelachtige druivenstreek, dwars door het autovrije Zoniënwoud, Alsemberg, tot in Lot waar de broodjes werden genuttigd in ’t Paviljoen, uitzonderlijk open onder de noen.

In Overijse waren we onderweg de staart van groep kwijt die graag nog eens een extra beklimming wou doen op één van die hellingen uit de Druivenkoers. Geen nood echter, goede herder Jos ging zijn verloren schapen tijdig terughalen.

In de namiddag moest nog 35 km worden afgelegd langs Schepdaal en Liederkerke.
Op 16 km van het einde gebeurde waar niemand nog voor vreesde…..die eerste lekke band…dank u Rik, het zorgde voor een laatste welgekomen pis-stop en voor een eervolle vermelding in het ritverslag na zijn eerdere poging die dag om zonder spaken en zonder ballen verder te rijden.

De rit eindigde na 120 kilometers. Op het terras van de Stalan werd nog een tijdje nagepraat en het dankwoordje van Willy aan het adres van het bestuur deed ons besluiten dat het alvast geslaagd was.

Op en top goeie sfeer, all-in, kortom kwaliteit net zoals bij superette André…..vraag ernaar !!!

VDB

Zondag 15 juni 2003 - Horebeke.

Alweer stralend warm weer en veel volk. 29 leden gingen van start voor een tochtje richting Vlaamse Ardennen. Deze nieuw uitgewerkte rit straalde nog eventjes de sfeer van de Ronde uit met op het menu de 3 nieuwe hellingen uit de editie 2003.

Na een stukje paddestraat werd vanaf Munkzwalm het golvend parcours aangesneden.
Tot aan de voet van de eerste helling van de dag, de Boigneberg, was enkel de explosieve drinkbus van Wim het vermelden waard.
Net voor de beklimming had je nog even de tijd om te genieten van enkele adembenemende vergezichten, eens aan de helling begonnen werd de adem je vanzelf benomen…

Via de Boigneberg dan (na een korte braakpauze van Jan) en de afdaling van Ten Stene  werden de Foreest en de Steenberg overwonnen. Een kolfje naar de hand van Sven, Rik, Andy en  enkele anderen die hier voor elke meter streden.

Op de terugweg via de woning van Van Petegem (hij was niet thuis want we hadden hem onderweg al gekruist) werd nog voorgesteld om even halt te houden bij vrouwtje Angelique maar dit werd wegens tijdsgebrek uitgesteld naar een latere datum…..

De rit bedroeg 70 km en eindigde op het terrasje van ons clublokaal alwaar Jan « hartelijk »werd ontvangen door Martine….of hadden wij teveel dorst ?

Bedankt aan hans om de nul van het bord te halen, en bedankt aan de leden voor jullie dankwoord en appreciatie betreffende deze rit,

het motiveert ons enkel maar meer ! !

VDB

Zondag 22 juni 2003 - Wetteren.

Een vrij mager deelnemersveld gaat om 8u30 van start onder leiding van Wim en Gilbert, zijn trouwe luitenant.

Wim houd van vlakke parcours met lange rechte stukken aan een vrij strak tempo.
Hoe hij het heeft klaargespeeld om deze omloop te markeren onderweg zullen we in het middden laten maar zolang we "paardekaka" tegenkwamen in de volgende straat wisten we dat we nog steeds op de goede weg zaten.

Toch bleek dit een tof ritje te zijn geworden langs tal van nieuwere stukken in de omgeving van Wetteren.
Het uiteindelijk gemiddelde van 27 km/u was voor iedereen op dit soort van wegen makkelijk haalbaar, of was net vandaag enkel de elite aanwezig….?

Door de afwezigheid van Mark heeft Willy alvast zijn leidersplaats als kampioen herovert en stoot Hans opnieuw verder door.

Wie dit jaar kampioen zal worden,dat weten we nog niet, maar wie het volgend jaar zal worden dat weten we wel al….het wordt volgens zijn eigen gedurfde uitspraak : Kevin V !!!

We zullen hem er telkens wel weer helpen aan herinneren volgend seizoen…
Zoniet kunnen we alvast een witte trui voor de beste jongere voorzien, aangezien die eerst en vooral elkaar bekampen.

Tot volgende week, na de bosberg…

VDB

Zondag 29 juni 2003 - Geraardsbergen.

Vandaag stond er een rit naar Geraardsbergen op het menu. We kregen alweer zeer warm en drukkend weer, maar gelukkig ook veel volk aan de start.

Wie Geraardsbergen leest, denkt onmiddellijk aan de Muur, doch Wim had voor ons een mooie omloop uitgestippeld zonder deze kuitenbijter maar met tal van andere prachtige hellingen. De meest bekende uiteraard de 'Kloosterstraat' en de 'Bosberg'.

Zoals steeds werden vooraan de punten verdeeld onder Chris, Andy en Stijn en op de tweede rij vooral door een fris-ogende Koen die zijn broer succesvol counterde na zijn voorbarige demarrage aan de voet van de Kloosterstraat.
Een zelfde scenario op de Bosberg waar boven op de top menig toerist stond te puffen in de brandende zon en waar het resterende water uit de volgwagen werd verdeeld.

Via nog een laatste lus in St.- Lievens-Esse loodste Wim ons na een wegvergissing nog door met keien bezaaide onverharde weg waar gelukkig niemand lek reed.

Onze twee 'baanstewards' Chris en Andy leverden weer voortreffelijk afstoppingswerk op de diverse kruispunten waarvoor dank.

En sinds vorige week waren we in blijde verwachting van onze 43ste telg, awel, vanaf volgende week is er de officiële geboorte van onze nieuwste aanwinst Tom, de broer van Stijn.
Met het uiterlijk van Tom Boonen en de benen van Stijn moet dat wel een toekomstig kampioen worden…?

VDB

Zondag 6 juli 2003 - Krekenroute (daguitstap).

Echt stralend zomerweer kon je het bezwaarlijk noemen die zondagvoormiddag, maar volgens de meeste weervoorspellers en andere Debooseres zou het alvast de ganse dag droog blijven met zonnige opklaringen en temperaturen tot 23° Celsius.

Geen regen dus en weinig wind, eigenlijk een ideaal weertje voor onze marathontocht naar de Kreken in het noorden van onze provincie. Door een viertal onverwachte afwezigen kwamen we met 16 fietsers en natuurlijk onze 2 trouwe chauffeurs aan de start.

En we leverden een prestatie om “U” tegen te zeggen: 168 km aan een gemiddelde snelheid van meer dan 26 km/u! We konden dan ook het ganse parcours zalig in de wielen van onze twee bijna onvermoeibare wegkapiteins Ayran en Wim meeglijden.

De eerste animatie van de dag kwam uit onverwachte hoek: Ons Kampenhouts clublid Marc had zondagavond nog verplichtingen in Hannover maar wilde graag zoveel mogelijk van de rit meemaken (een standpunt dat we als bestuur alleen maar kunnen toejuichen). Dus reed hij een goeie 100 km mee en stapte dan af. Uiteraard diende dan wel in rechtstreeks vervoer naar Duitsland te worden voorzien, dus mocht Roger fier als een gieter en met de neus in de lucht de eerste 100 km van de rit volgen in een heuse hoogpotige 4x4, terwijl Etien met de gebruikelijke Vabotex-camionette mocht rijden. Twee volgwagens voor de prijs van één; altijd mooi meegenomen.

Wegkapitein Wim zorgde zelf voor verdere animatie onderweg: aan een kruispunt met het licht op rood besloot hij, na wat gewring in de klikpedaal, er dan maar het bijltje erbij neer te leggen en hij ging met veel misbaar uit stilstand tegen de vlakte. Marcel deed hem dat trouwens op de middag nog eens vlotjes na. Gelukkig beiden zonder veel erg.

Ondertussen was “Peetjen” Willy erin geslaagd zich zodanig in een put in het wegdek te smijten dat hij zowel zijn voor- als zijn achterband gelijktijdig naar de vaantjes hielp (zoals het een echte Rambo past). Hij werd daarvoor de rest van de voormiddag gebrandmerkt door onze mechaniekers via een schitterende kleurencombinatie: een rood wiel vooraan en een blauw achteraan. Het was de enige keer dat Willy zich liet opmerken zondag, voor de rest had hij niet meteen zijn beste dag … Gelukkig bleken het de enige lekke banden van de ganse uitstap te zijn.

In Watervliet werden de meegebrachte broodjes met grote honger verslonden en werd tegelijk ook menig trappistje genuttigd. Daniël moest er zich danig verweren tegen een Antwerpse freule die hem meteen doorhad: hij babbelde teveel en at te traag.
Diezelfde Daniël verdient trouwens ook een aparte vermelding voor zijn doorzettingsvermogen, want niettegenstaande hij steeds verder wegzakte in de groep naarmate in de namiddag de kaap van de 100 km naderde, reed hij toch de volledige tocht uit: Châpeau!

Klokslag 15u00, ergens ter hoogte van Zomergem, demarreerde Jos naar de kop van de groep: was er niet afgesproken dat we een tussenstop gingen houden rond de klok van drie uur?
Als er al een cafeetje was dat we op onze route kruisten, bleek het echter gesloten. Uiteindelijk vonden we ruim drie kwartier later en 20 km verder (al in Zevergem!) een drankgelegenheid die open was: Café de Roos bleek de ultieme oase voor onze uitgedroogde groep.

De laatste loodjes wogen traditioneel het zwaarst maar tenslotte bereikte iedereen moe maar voldaan de Stalan, waar nog warme kippeboutjes en –vleugeltjes met stokbrood werden geserveerd (een geslaagd idee van Wim, waarvoor dank).

Kortom, alweer een daguitstap waarbij de afwezigen eens te meer ongelijk hadden.

VDS

Zondag 20 juli 2003 - Oudenaarde.

Alweer zuiderse temperaturen en smeltend asfalt in dit tour-Pyreneeen-weekend.
Ayran haalde voor de gelegenheid nog eens een 'klassieker' uit de kast, heen en terug naar Oudenaarde naast de Schelde en met het traditionele 'vrij parcours' langs het jaagpad.

Zoals steeds met een vrij hoog tempo en langs tal van die typische binnenweegjes van de Zwalm zal langs de oevers van de Schelde de strijd nog eens worden gestreden.

Na een wat explosieve start van Andy Bettini en wat aanvalspogingen tussen Stijn Armstrong, Christophe Moreau en Ayran Virenque raakte toch niemand echt uit de greep van de losgelaten toeristen .
Eens de 'Rodania-tandem' je voorbijraast aan 45 km/u dan  kan je enkel hooguit deze derny gebruiken om mee te gaan of te lossen met je neus in de wind. Uiteraard, terend op mijn jarenlange ervaring, was ik dus daar in het spoor van Jan en Mark te vinden en moest ik bijgevolg geen trap teveel geven en had ik bovendien wat tijd mijn metgezellen te observeren.

De terugkeer verliep langs een vernieuwde doorsteek tussen Schelde en Leeuwergem wat deze tocht toch weer enigszins verrassend maakte…we verwachten ook niet minder van de voorzitter.

Zal ons Marcelleke de leiding houden tot het eind van het seizoen ? Komt Andy toch nog van 42 naar 3 ? Zal Beurms volgende rit méér dan 2 km meerijden ? ….spannend hé ?

Kom erbij volgende week en geniet van een nieuwe aflevering Jong & Oud, om 8u30, zondagmorgen….niet op TV1 maar aan de Stalan !!

U komt toch ook weer !!

Zondag 27 juli 2003 - Kruishoutem.

Na de hitte van de voorbije weken werden in het westen opklaringen voorspeld en in het oosten enkele buien en wat regenvlagen;
Spijtig genoeg had het KMI niet voorzien dat het oosten naar het westen ging opschuiven vandaag met enkele rukwinden en motregen tot gevolg.

De tocht van 70 km naar Kruishoutem werd na zowat een uurtje in de motregen bruusk geannuleerd op een manier zoals je een ketting doortrekt.
Reeds na 14 km had Johnny ons in een depressieve bui verlaten en na 31 km lieten we de buren van de Stalan alvast weten dat we terug waren.

Een tiental moedigen besloot dan toch nog om nog een extra 30 km door te fietsen onder leiding van de tandem, uiteraard niet meer voor het klassement, terwijl enkele anderen besloten een kaartje te leggen….of hoe hard de wielersport kan zijn nietwaar.

Wat is het fijn, wielertoerist te zijn…duidelijk geen sport voor bleiters dus (volgens Jan M. en Marcel E.)
Alvast bedankt, Tom, voor het optreden onderweg, duidelijk een sterk staaltje "accoustic singing in the rain" met zonnebril en valhelm vanop een tweewieler. We kopen zeker je life-cd wanneer hij verschijnt en zien nu al uit naar bijhorende video-clip !

Tot zondag voor een re-play van deze rit, zelfde uur, zelfde rit, zelfde gids maar hopelijk met ander weer in het oosten van het land.
 
VDB

Zondag 3 augustus 2003 - Kruishoutem (2e poging).

De strijd aan de top van het klassement ligt nog steeds in een onbesliste fase. Andy is dan toch het podium opgeslopen na een vlekkeloos parcours sinds zijn aansluiting, en door de afwezigheid van onze Koen. We kunnen er alleen maar trots op zijn wanneer een nieuw lid zich meteen thuisvoelt onder onze vleugels en week na week op post is.

Een nevelige start voor het uitgestelde ritje van Ayran van vorige week, een prachtige omloop via de Zwalmstreek naar Kruishoutem alwaar de luidende klokken onze doortocht aankondigden.

Velen dachten hier na 42 km dat we heel ver van huis waren afgedwaald maar na enkele mooie binnenwegen waren we plots terug in Eine.

Danny kuste onderweg zoals de paus nog snel even het asfalt en Marcelleke deed dit in Velzeke ook, na een mislukt 'surplaske'.

Achteraan was het de hele rit vrij stillekes zonder Fréken, zodat den ambiance dan maar van onze twee mechaniekers moest komen.
Ze dachten waarschijnlijk dat ze een wegwerpcamera met tele-lens hadden gekocht want ze reden ons voorbij en stopten net een straat te ver…Gelukkig waren ze de tweede keer in Oudenaarde wel bij de pinken.
We zijn benieuwd of er meer dan pothelmen alleen op de foto zullen staan.

Na 80 km in 3 uur werd het terras aan ons lokaal door de dorstigen ingepalmd, zonder lekke banden en zonder zwaargewonden.

Tot volgende week voor Lierde…of toch niet ? Gokken kan nog tot zaterdagavond 18u00 in uw plaatselijk lottokantoor.

VDB

Zondag 10 augustus 2003 - Lierde.

Zelfs onze zo belangrijke witte farde was bang van de komende hitte, want ze had besloten forfait te geven die voormiddag (net als haar baasje Jos). Frederik moest dan maar noodgedwongen iedereen onthouden die er die voormiddag bij was. Gelukkig kwamen er geen 35 opdagen …

In deze drukkend warme tijden was godbetert een rit naar Lierde gepland, dus gingen we die kant op met een gedreven Wim en Willy dapper aan de kop van een groep van 17 wielertoeristen en 2 chauffeurs. Het doel van de rit was de toeristische Paterroute, die door onze twee kopmannen foutloos werd afgelegd (na slechts één verkenning deze week!)

In het begin van de rit legden de twee een stevig tempo aan de dag, maar gezien de warmte en de aard van het parcours (draaien en keren en bovendien omzeggens geen meter vlakke weg) werd de snelheid later vooral tijdens de diverse kleine beklimmingen wijselijk aan de lage kant gehouden.
Steeds hetzelfde beeld: een trosje op elkaar gepakte fietsers vooraan en een paar kreunende anderen er achteraan, zoals Herman en de tandem die het met deze warmte niet onder de markt hadden.
Het werd zo warm dat zelfs een aantal kilometriekjes er tijdelijk de brui aan gaven.

Na zowat een uur werd het bloedheet onderweg, en toch hielden vooral de laatsten in de groep een verkoudheid over aan de snelheid waarmee ze telkens door Andy werden voorbijgezoefd nadat hij een weg was gaan afzetten.

Uiteindelijk bereikten we doorweekt maar voldaan (en de drinkbussen leeg) de Stalan waar het terrasje veel volk aantrok. Alweer 63 km op onze teller erbij.

VDS

Zondag 17 augustus 2003 - Nevele.

Een grijze nevelige start richting Nevele…de dag was dus er voor gemaakt voor de 20 frisse pedaaltrappers die aan de start kwamen.

Een Epo-gemotiveerde Mark mixte deze rit met de klassieke ingrediënten van kleine binnenweegjes,typische vlaamse dorpskernen, mais,graan en slachtvee tot een smaakvolle clubcocktail.

Menige onverwachte wegomlegging trachtte onderweg nog wat voor verwarring te zorgen doch enkel de volwagen raakte even de kluts en 20 fietsers kwijt….waar hebben we dat nog gelezen ?

Deze rit van 81 km was alvast een opwarmertje voor de laatste grote afspraak op 30 augustus.

Bij de doortocht in Sint-Martens-Latem dachten we nog even een spaghetti te verorberen in de ' Auberge du Pecheur ' maar aangezien we waarschijnlijk nog te vroeg daar waren en misschien ook niet de aangepaste kledij droegen zijn we toch maar doorgereden. Ook wie van ons daar zijn villa in 't zwart heeft neergepoot zijn we niet te weten gekomen.
 
En terwijl Stijn zich voorbereide op idool 2004 en Luc zich hiervoor excuseerde bij de voorbijgangers kwamen we toch nog tijdig binnen vóór de soep en de patatten.

Tot de volgende rit.

VDB

Zaterdag 30 augustus 2003 - Leuven (daguitstap)
 
Naar jaarlijkse traditie werd er nog eens een daguitstap georganiseerd waarbij onze verzorgsters,masseuses,mentale mentors en onze grootste supporters…kortom, moeders,schoonmoeders, zwangere vriendinnen en echtgenotes mee werden uitgenodigd.
 
De onrustmakende voorspellingen van regenvlagen,rukwinden,onweer en 16 graden werden bij de start echter snel opzij gezet voor een stralende hemel, droog weer en zowat 20 graden.
 
Omstreeks 8u35 nam Marc de banaan in de mond en klikte zich met Jan in zijn pedalen om het peleton te gidsen naar Leuven, de ultieme bestemming.
 
Om 8u40 maneuvreerde de bus van De Turck zich tot voor de Stalan alwaar de dames, de fotograaf (René), de entertainer (Dirk) en ikzelf (gids van dienst)  plaats namen voor het eerste deel van de uitstap, een sight-seeing in het hartje van Brussel. De deskundige uitleg van onze uiterst sympathieke buschauffeur bij de diverse bezienswaardigheden maakte van dit eerste deel een aangename busrit ;
 
Ondertussen waren de fietsers goed bezig aan hun voormiddagetappe, richting Vossem.
De regen bleef weg, en zelfs het achterwiel van de tandem, ondanks een kapotte spaak na 16 km, hield stand. Dit eerste deel via Denderhoutem, Roosdaal, Vlezenbeek, en Beersel bracht de groep in de heuvelzone. Bij een regenbui onderweg besloot de groep halverwege een helling een regenjasje aan te trekken dat bovenaan de top alweer overbodig bleek. In Sint-Genesis-Rode werd er via het Zoniënwoud doorgestoken naar Groenendaal, ongeveer 3 kilometer in dalende lijn in de duisternis van het bos en zonder Etienne en Roger.
 
Rond 10u10 bereikte de bus het Afrika museum van Tervuren. Er werd unaniem besloten eerst een kopje koffie te verorberen in de alomgekende taverne "het Spoorloos Station". Uiteindelijk bleek dit in werkelijkheid ook zo te zijn….failliet en verlaten.
Gelukkig had het museum ook een taverne die snel door ons werd ingepalmd alvorens op safaritocht door Afrika te vertrekken.
 
De toeristen kregen stilaan honger en sommigen waarschijnlijk ook dorst. Via Hoeilaart en Jezus-eik doorkruiste de bende het park van Tervuren rond 11u45 waar hun passage door mezelf werd opgemerkt vanop de trappen van het museum.
 
Of sommige dames voorouders hebben herkend van hun mannen ( bij de opgezette gorillas misschien) laten we even in het midden. De bus vertrok alvast iets na twaalf ook richting Vossem, zelfs nog door een plaatselijk onweer, zodat iedereen tesamen de heerlijke broodjes kon verorberen in café den Hertog aan de kerk tot groot jolijt en profijt van de caféuitbater. De voorzitter van de plaatselijke wielerclub kwam ons zelfs nog persoonlijk begroeten.
 
Na de broodjes, enkele drankjes en wat intiem geknuffel werd om 13 uur besloten om afscheid te nemen van de partners, niet zonder eerst hun bankkaart af te geven uiteraard, want voor de vrouwkes stond nog een namiddagje shoppen op het programma.
Dirk nam hier met passende woorden afscheid van de fietsers en zei : Mannen, tot binnen 'min twintigduizend franken'….
 
De fietsers hadden onmiddellijk na de lunch nog de Everberg te verwerken alwaar Christophe al zijn duivels ontbond en de groep uit het wiel fietste. Zijn stages bewijzen hun nut.
Bijna eindigde deze tocht nog in mineur door een zware salto mortale van Johnny die ons achteraf het nut van een valhelm bevestigde. Via enkele plaatselijke lussen en een korte halte in de Fox ging het laatste stuk via Rotselaar, Wijgmaal en Wilsele naar het Sportkot van Leuven en hun verfrissende douches…of Kim Gevaert er weer bij was is tot op heden niet bekend.
 
De buspassagiers streken ondertussen neer aan het ladeuzeplein in Leuven, zonder een bezoek aan het "verblijf" van Leuven centraal weliswaar, gekend voor kamers met gratis ontbijt, al dan niet voor het leven…
Er werd rendez-vous gegeven aan het stadhuis om 18 uur. Zelfs Louis Tobback deed zijn inkopen op deze zaterdagnamiddag. Dirk had ondertussen café Domus ontdekt, een huisbrouwerij waar het bier onmiddellijk van de brouwerij in je glas werd getapt.
Terwijl daar sommigen een nostradomus dronken, koos Dirk voor een condomus…smaken verschillen !!
Het vat af drinken bleek hier alvast niet mogelijk dus wandelden we allen terug naar brasserie De Waaiberg alwaar ook de nog fris-ogende coureurkes net aankwamen…zelfs Marc had een broek aan !!
 
Overheerlijk menu, voldoende vocht, leuke brasserie, tof gezelschap kortom een toffe sfeer.
Je zag dat iedereen genoot.
 
Bij de terugkeer op de bus met de tandem bovenaan moeten we zeker Dirk nog bedanken voor het verzorgen van de animatie en zijn grappige interventies,verkeersinfo, en one-liners, en voor het gastoptreden van Mevrouw Elaut, een miskend zangtalent in Belgie met het prachtig lied van 'de coureur'.
 
Aangekomen in Erpé-Méré, na de voetbaluitslagen, werd nog unaniem besloten iets te gaan drinken bij Jan en Martine.
 
Opzet geslaagd, missie volbracht…op naar 15 jaar WTC….nog beter,nog straffer !!!

VDB

Zondag 12 oktober 2003 - Rondom Burst (inclusief tijdrit)

De laatste rit van het seizoen 2003 bracht in het kille ochtendgloren toch nog 17 moedigen op de fiets, allen uit de top 25 van de rangschikking. Het werd een typische " Brouwer-rit " : Een explosieve start gevolgd door een strak tempo met gevolg dat hij vooral zichzelf voorbij reed en zijn gelaatskleur zich stilaan aanpaste aan de kleur van zijn helm.

Het eerste deel van deze rit was slechts een opwarmertje van ongeveer 30 kilometer. De uiteindelijke opdracht van deze slotetappe was een individuele tijdrit over 2,5 kilometer.
Voor het eerst op het menu, maar aan de reacties achteraf te horen, een aangename uitdaging, een ideale test om je grenzen te verkennen, om je conditie te meten met je clubleden, om aan te tonen dat er geen sleet staat op leeftijd…kortom om voor dit seizoen te bewijzen dat je individueel gewoon de beste bent…de harde realiteit !

Op deze afstand, à bloc, met twee nijdige klimmetjes, demonstreerde onze voorzitter nog eens zijn capaciteiten tegen de klok. Hij won met een gemiddelde van meer dan 35 km/u in 4m16sec en versloeg daarmee Koen en mezelf. De volledige uitslag van alle deelnemers kan je hieronder nog eens nalezen.

Deze chrono en ronderecord staat alvast genoteerd in onze tabellen als de te kloppen tijd in 2004, waar we deze toptijd zeker nog eens wensen aan te vallen en waar ieder zijn eigen besttijd zeker nog eens wil verpulveren.

Ondanks een zieke Andy, forfait aan de start en waar we van hopen dat hij spoedig herstelt, bleef de top 3 ongewijzigd. Marcelleke mag alvast de kampioenentrui aantrekken en zijn overwinningssigaar aansteken !

En alhoewel de beloofde beenhesp verweesd in diepgevroren toestand achterbleef, zorgden enkele in de haast opgetrommelde kippeboutjes, ribbetjes en drankbonnetjes voor een smakelijke afsluiter van het wielerseizoen 2003.

Het bestuur dankt alle leden, hun partners en onze sponsors voor hun inzet, hun aandeel en hun bijdrage tot het welslagen van dit seizoen en hoopt iedereen opnieuw te mogen verwelkomen in 2004.

Tot het kampioenenfeest  !!

VDB

Vervolg Columns seizoen 2004.